فهرست شمارهٔ -۴): (ادامهٔ) صلوٰة

(ادامهٔ) صلوٰة/توصّل به نور ﷲ

ب (جانب رب عالميـــان: (س  ۳۳: ۴۳)

   «اوست که بشما (در صلوٰة) وصل میگردد با ملاءکش، تا بیرونتان آورد از تاریکیها سوی نور و به   مؤمنین رحیم میباشد.»

چنانكه در قسمت اول صلوٰة  بعرض رسید؛ « توصّل» امر یست دو جانبه و ﷲ  که به وسيله ملائك  به ما وصل می گردد، جهت اين وصلت، خالق رب مردم عالم نيز از كُد « حمد» يا سپاسگزاری استفاده می كند.

در اینجا دو آيه ای را كه در خود سـورهٔ « فاطر»، که دربارهٔ صلوٰة و « تزكی» داده  شدن است، و در مقالهٔ قسمت اول «صلوٰة» بیامد، ملاحظه  فرمائيد:  (س ۳۵: ۳۰ و ۳۴):

 ۳۰:  «تا بپردازد بدیشان اجرشان را و از فضل خویش برایشان بیافزاید؛ در حقیقت او پاک  سازندهٔ شکر گزار است.»

 ۳۴:   « و گفتند حمد ﷲ را که حزن را از ما ببرد، همانا رب ما پاک سازندهٔ شکر گزار است.»

-بجهت اطلاع خوانندگان، ” شاكر بودن ﷲ” در القرآن در این شمارهٔ  آيات می باشد:

(س ۲: ۱۵۸) ؛   (س۴: ۱۴۷) ؛   (س ۴۲: ۲۳) ؛ (س۶۴: ۱۷)

البته مؤمنين، بنا به مطالب القرآن، به كامل بودن صفات ﷲ به خوبی واقفند؛  ليكن مطلب بالا   دربارهٔ صلوٰة، حد صفاتی از ﷲ را برايمان روشن می دارد كه شايد تابحال كمتر از اين نظر به   آنها توجهی كرده باشيم:

– «صفت تواضع» رب متعال: در نهايت بزرگواری، کرم و بخشش به بندگانش، از ایشان  متشکر است!

رب متعال از مؤمنين سپاسگزار است كه به او وصل می شوند و او را برای رحمت و نعمتش  شكرگزاری می كنند. پس رب متعال در ضمن تطهیر دادن  به « نورش» و زدودن آلودگی از آنها، ايشان راسپاس گزار است؛

«حاكمی است کاملاً عادل» كه خود را از احكامش مستثنی نكرده است.

) صلوٰة، تطهير وپاک کنندهٔ آلودگیها (گناهان) ؛

) درمان و معالج امراض و دردها؛

) شفای كسالت و حزن؛

) بازكنندهٔ “گره های” گرفتاریها:

البته به شرطی که « توصّل» خالص بوده، بدون نام بردن از احدی غير ﷲ باشد!

صلوٰة، نه تنها شفای هر كسالت روحی است، بلكه معــالج، و جلوگیری از دردها و امــراض   جسمی نيز میدارد.  زيرا سلامت روح و جسم به یکدگر بستگی دارد. پس بنا به توضيحـات بالا   دربارهٔ « صلوٰة»، كه انسان را در « اشعهٔ نور ﷲ» قرار می دهد، و اين نيز حقيقتی است كه جای  هيچ شك و شبهه باقی نمی گذارد؛ پس امریست كه علم طب امروزه آن را كشف كرده كه  از« رِيون»،

« راديوتراپی» و « برق گذاشتن» ها، جهت معالجهٔ « سرطان» و امراض ديگر،استفاده می شود تا آلودگی و مرض را از انسان بزدايد!

حال ديگر بايد به عقل و شعور خود رجوع نمود …  و فرق معالجهٔ خالق و معالجهٔ انسانی را   سنجيد كه كداميك از اين « رِيون » ها مفيدتر و آسان ترند … ؟  پنج بار در روز، چند دقیقه ای،

و چند باری آیاتی را از بر خواندن برای زدودن آلودگی ها از روی جسم و جان؟  و یا ریسک ناخوشیها و به الاجبار معالجات شیمی درمانی ها، واز دست دادن زندگی ابدی عالم بالا … ..؟

به طرزكار كداميك از خالق و مخلوق بهتر است که اطمينان كرد … ؟!

به اضافه، « اشعهٔ » صلوٰة جلوگيری كننده است، و از امراض بی شماری كه بايد بعدها كشف و   نمايان شوند ممانعت می كند؛

و حال آنكه « رِيون » طبی، برای زمانی است که دیگر کار از کار گذشته و مرض عود كرده … و اغلب اوقات نیز مفيد واقع نمی گردد.

البته باز هم تأكيد می كنم كه شرطش در دين « خالص» و برگزار كردن   توصّل « خالص» است!

متأسفانه مذهبی را كه امروزه « مسلمانان» پيروی می كنند، ساعات طاعتهای گرانبهای خود را با   دعاهای « توسل»، پوچ و باطل می گردانند.

گرچه فرق اين « توصّل» (بﷲ) ، و « توسل»  (وسیله قرار دادن پيغمبر و امامان)  ايشان، ظاهراً يك حرف

« ص» و « س» بيش نيست، ليكن در حقيقت تفاوت « از زمين تا آسمان است … ! »

« توسل»، وسيله ای زمينی و بشر به بشريست؛

« توصّل»، رابطه ای آسمانی و پيوستن به نور رب عالميان است!!

یکی با قرار دادن بشری بين خود و رب، از «نور»  فاصله و تاریکی بر قرار میکند؛

و آن دگر بشر را به رب وصل می دارد، و به بهرهٔ این «نور» روشن میگرداند!!

الحمدلله، رب مردم عالم.

رجوع به مقدمهٔ الفرقان

فهرست شمارهٔ -۵)  : “مقدمه” (