نقش الفرقان چیست؟

الفرقان، درك و فرقان كلمات، معرف تفسير علم زمان از قرآن مجيد ميباشد؛

همچنين مشخص كردن دعاهای القرآن برای دورشدن آلودگيها يا گناهان و سرپوش نهادن بر آنها (مغفرت) است (س ۲۹:۸):

 «ای كسانی كه ايمان آورديد، اگر ﷲ ترس باشيد، فرقان برايتان قرار می دهد و گناهانتان را  از شما منزوی نموده، برايتان می پوشاند؛ و ﷲ صاحب اختيار فضل عظيم است.»

زيرا نه تنها هر دعا و كلمه ای «کُد» اثر خاصی است، بلكه برای به جريان افتادن « برق» يا خواص كلمات ، تمام اهميت در درك شدن آنها است.

پس تا بشر “علم يقين” حاصل نكند، يعنی امكان چيزی را به چشم خود نبيند تا یقین حاصل کند، به اطمينان يا ايمان لازمه برای مؤثر واقع شدن دعا، كلمات و مطالب دانستنی القرآن، دست نمی يابد:

  (س ۵:۱۰۲):

« خير، مگر اينكه علم يقين بدانيد».

آنچه لازمه زندگی بشر در زمين باشد در قرآن كريم آمده است؛

  (س۶: ۳۸):

 «بهیچ وجه در الکتاب افراطی (کم و زیاد) نشده»

 تا نه تنها به سعادت و حيات ابدی عالم پس از مرگ برسد، بلكه در همين دنيا نيز راه نجات و جان سالم بدربردن از انواع آلودگيهای اجتنـــاب ناپذير امروزی را بيابد.

ليكن بطور يقين قرنهــا است كه القـــرآن را از جهت درك و پيروی قوانين، بسته اند و در عوض از کتابهای «سنّت وروايات»، که نقل و قولهای بشری باشد، پيروی می كنند:

(س الفرقان ۲۵: ۳۰):

 « و رسول گفت: رب من! قوم من اين القرآن را ترك شده اتخاذ كرده اند».

پس تا القرآن درك نگردد و بطوركلی از آن پيروی نشود، « كليد اتصال به برق » زده نميشود و كلمــات روشن نمی گردند تا توليد « انرژی» لازمه را كنند …

و چنانکه گفته شد، القرآن به سيستم «کامپيوتر» يا «ذی القرنين» بنا شده؛ و بنا بر اينکه کامپيوتر را بايد از حملات «ويروس» محفوظ داشت؛ بهمين دليل نيز برای باز کردن القرآن و درک الفرقان بايد از کلمات کَُد:

«اعوذُ با للهِ من الشيطان ِالرجيم»   (پناه مياورم به ﷲ از الشيطان رانده شده) (۱۶: ۹۸)

 استفاده شود تا از حملات شيطان در پارازيت، يا افکار مبهم به سر آوردن در وقت مطالعهٔ آن جلو گيری شود، انشاءﷲ!

پس با «اعوذ با لله من الشيطان رجيم»، شروع به فرقان يا درك كلمات كنيم تا انشاءﷲ مطالب برای خوانندگان روشن گردند:

فرقانِ :  ) كلمهٔ « قرآن» و تشخيص فرق آن با « القرآن»؛

) و چگونگی وحی آن:

كلمهٔ « قرآن» به معنای : « مجموعه، كلكسيون يا كتاب مطالعهٔ قرين ذهن كردنی، مطالعه بخاطر سپردنی است»

و فرق آن با القرآن ، و « الف) لام » (اختصاصی) ، تخصص اين مجموعه و مطالعهٔ قرين ذهن کردنی را به ﷲ، رب  مردم عالم، می دهد.

لذا قــرآن بدون (ال) ، می تواند هر مطالعـــهٔ بخاطر سپــردنی ديگری باشد،  از جمله: كتابهای درسی و مطالعهٔ دوسيه ها، شعرها و آنچه بخواهيد در ذهن حفظ و نگهداريد … چنانکه مثالش در سورهٔ ذیل  آمده:

س۱۷ آيهٔ: ۷۸  « قيام توصّل (نماز) برای غروب خورشيد را تا تاريكی شب بجای آر؛

 و مطالعهٔ قرين (ذهن) کردنی را در فجر (سحر) ، كه در واقع مطالعات سحری مشهود  میگردند (در ذهن ثبت می گردند ؛ذهن شاهدبر آن ميگردد).

 اگر توجه شده باشد در اين آيه«قرآن» بدون “ال” اختصاصی است!

پس با تشخيص همين فرق ظاهراً جـــزئی كه از دو حرف (ال) بيش نبوده، يكباره به اصل مفهوم آيهٔ

(۱۷: ۸۷)  پی می بريم كه مفهوم آن چقدر فرق داشته!

پس مطالعات بخاطر سپردنی اگر به وقت سحر انجام  گیرد، ذهن روشن و استــراحت كرده است و نتيجتاً مطالب بهتر در آن ثبت میشوند.

 و حال آنكه تا بحال گفته می شد: بايد بعد از نماز فجر قرآن مجيد را بخوانيد تا ملائك شاهد باشند!! و يا به قول شاعر، مرغان سحری شاهد گردند … !

نتیجتاً، در اين آيه يك اطلاع علمی داده شده كه فقط امروزه علم دنيا به آن دست يافته، و فرق آن  روشن میگردد … . پس حال خواه قرآن ﷲ باشد، خواه قرآنی ديگر، در اين آيه حتماً امر به خواندن القرآن در هر سحر داده نشده، بلكه اندرزی است از جانب ﷲ در بارهٔ مطالعات بخاطرسپردنی، که ذهن گيرائی بهتری در سحر دارد.

فــــرقان ِ:  وحي « القـــــرآن »

وحــي قــرآن مجيــد را، ﷲ، رب مردم عالــم (س ۵۳: ۵) ، يكجا و تماماً روی « نوار» ذهن پيغمبر محمــد ضبــط نمود … (س ۵۳: ۱۰) !

۵۳:۵ « شديد  القوا او را تعليم داد.»

 ۵۳ : ۱۰  « پس وحي كرد بر خدمتگذارش آنچه را که بايد وحي می كرد».

اين وحي محتــوی سه وحي جداگانه مُهر شده، يا به اصطـــلاح علمی امروزه، « برنامه ريزی » شده، بوده است (س ۲: ۱۸۵)  :

« ماه رمضان است كه در آن القرآن نازل گشت كه (شامل است از):

  (۱) هدايتی برای مردم؛

(۲) و مدركی چهت هدايت؛

(۳) و الفرقان … .»

ُ (۱) = مٌهر وحیِِ حقيقت ظاهر و كُل حروف كلمات القرآن؛

(۲)  و (۳)  = مُهر وحی « دو شاخه ای» يا دو گانهٔ باطن حروف وكلمات، كه اولی همان معجزهٔ رياضی آن بوده

(به جهت تصديق و مدرك) ؛و نهايتاً فرقان (يا درك و تفسير علمی) آن با الفــرقان.

اگر امروزه با دستگاههای ضبط « ويـــــدئو»، به چشم خود نديده بوديم كه تنظيم ضبط نواری را می توان از قبل برنامه ريزی كرد كه محتوی برنامه های مختلف بوده، هر كدام به وقت و زمان معين دلخواه، قٌفلش باز گردد و به جريان در آید؛ هرگز درك اين طرز وحی برايمان امكان نداشت.

 پس وحی حقيقت حروف « الكتاب» كه محتوی سه وحي جداگانه بوده است، يكجا در « ديسک القرآن» ضبط گشته، با زمان برنامه ريزی شده كه قفل هر وحی در زمان معين خويش بازگردد، و تا زمانش فرا نرسيده، جاری نشود.

لذا اينچنين، رب عالميان تمام كلمات قرآن مجيد را روی ذهن محمد ضبط نموده، « برنامه ريزی» كرده كه در عرض بيست و سه سال قٌفل حروف آن بتدريج بازگردد و حقيقت كلمـــات بر صٌحٌـــــف « الكتاب» ثبت شوند.

پس با زمان رويداد واقعه مربوط به هر آيه، مقدار وحي لازمه از وحي كلمات، در تحت نظارت يكی از پركفايت ترين ملائك كه جبرئيل باشد (۲:۹۷) ، باز می شده تا بدون هيچ اشتباه و كم و كثری حقيقت كلمات بر صحف الكتاب جای گيرند.

(۲:۹۷)  «بگو: آنكه بر جبرئيل دشمن باشد، پس (بداند) كه در واقع او بوده كه آنرا به اجازهٔ ﷲ بر قلب تو نازل كرده كه تصديق كننده بر آنچه از پيشين آمده، و هدايت و بشارت برای مومنين (مومنان ابدی) باشد»

قفل وحي « بيّنات/مدرک» آن، كه كُد رياضی اين كلمات بوده است، برای هزار و چهارصد سال بعد تنظيم و برنامه ريزی شده بوده، تا زمان، « كامپيوتر» يا ماشين سريع الحساب را برای مردم دنيا آورده باشد كه بتوانند با شمارش اين حــروف و كلمات، معجزهٔ عظيم و مافوق بشری آن را درك كنند و لذا تصديق و گواهی نامه « الكتاب» را بشناسند (۸۲:۲۷):

« وقتيکه کلام (القرآن) بر آنها بوقوع پيوندد، مخلوقی (ساخته شدهٔ) زمينی برايشان بيرون ميدهيم که    با آنها مکالمه ميکند؛زيرا که مردم به آيات ما يقين نداشتند.»

 البته اين وحي چون در عمق كلماتی نهفته بوده كه قبلاً به محمد رسيده، ديگر به سبك وحي به محمد و شخص جبرئيل به رسول آن (دكتر رشاد خليفه) نبوده است.

اين وحي به « افق المبين» يا در خط بيان شده در فضای الكتاب درک شده:

(س ۸۱: ۲۳)

« و در واقع آن را به افق المبين (خط یا عمق القرآن) ديده است ».

  (تــــوجــــه:

«افق المبین» را با «افق الاعلی‌» (س۵۳: ۷) نباید اشتباه کرد و یکی دانست.

 ۱۶: ۳۵  « و آنان كه شــرك ورزيدند (غيــر ﷲ را با ﷲ عبادت كردند) ، گفتند: اگر ﷲ خواسته بود ما جز او چيزی عبادت نمی كرديم ، نه ما و نه پدرانمان، و بدون او نيز چيزی حرام نمی كرديم. به همين طريق نيز پيشينيانشان كرده اند، پس چه تكليفی بر رسولان بجز ابلاغ المبين (کلام ﷲ) هست؟ »

و دليل كلمهٔ « اٌفٌق»، که حقیقتاً معجزه آسا میباشد ، نیز بدينجهت است كه مفهوم « افق»:

 اولاً:  « خطی» است که آسمان و زمين را بهم ربط داده؛ كه در واقع این صفت كتاب آسمانی در زمين است

 ثانيـاً:  نظاره ای دوردست و آينده را در الكتاب می رساند؛

 ثالثاً:  « افق» محل قيام و پوشيده شدن خورشيد در زمين است، و نشانهٔ قيام دوبارهٔ «خورشيد معنوی» يا كلام ﷲ، پس از غروب كردنش را می رساند.

سپس نیز قفل وحی « الفرقان» را، علم زمان باز میدارد، كه تفسير خود خالق عالميان بوده است با علم زمانه (چنانكه توضيح داده شد) ؛ و اين وحی نيز باز به « افق المبين» ديده شده و در نهاد کلمات القرآن بوده است

  (س ۸۱:۲۳)

« و در واقع آن را به افق المبين (عمق القرآن) ديده است ».

توجه:

«افق المبین» را با «افق الاعلی‌» (س۵۳: ۷) نباید اشتباه کرد و یکی دانست.

متاسفانه مترجمین اغلب این دو را به یک کلام ترجمه کرده اند …

هرگز در کتاب ﷲ دو کلمهٔ متفاوت، درست به یک معنا نیستند!

حتماً ديگر تا به حال خوانندگان محترم طرز بخصوص وحي قرآن مجيد را انشا ﷲ درك كرده اند، ليكن توجه داشته باشند كه « كليد» اين درك در همين توضيح مثال « ويدئو»، برنامه ريزی شدن وحي برای سه زمان مختلف، و نكته اساسی مطلب در چگـــــونگی امكان بازشدن قفل يا ُمهر هر وحي به زمان خود می باشد … .!

لذا به وسيله زمان و علم بوده كه درك اين مطلب را برسانند. پس درك القرآن مطلقاً در الفرقان است و تا كسي به وسيله « كليد» الفرقان، « قفل» القرآن را بهر خويش فتح نكند، سهمی نيز از اين « فتح » و گشايش نخواهد برد (س الفتح ۴۸: ۱)  :

 « در حقيقت ما برای تو گشوديم، يك گشايش (كلمات مبين يا) بيان شده ای را».

لذا اگر مردم اين زمان به اين (الفرقان) توجه نكنند و از آن دوری كنند (كه بدون شك فتح و گشايش عظيم القرآن است كه دوباره همان كلمات بيان شدًه ۱۴۰۰ سال قبل، بدون عوض شدن, در حاليكه كاملاً با علم اين زمان مطابقت داشته، گشوده می شوند!..) ، پس در « روز فتح » ديگر ايمان آوردنشــان بی فايده بوده، فرصتــی داده نمی شوند و نظر لطفــی به آنها نخواهد شد (س ۳۲: ۲۹):

 « بگو: روز فتح ديگر ايمان آوردن كسانی كه منزوی بودند (كفر ورزيدند) سودی نبخشد و آنها نظر (لطف و التفاتي) نمی شوند.»

الحمدلله رب العالمین

الفرقان (۵):    سّر هویت “مهدی”؛ ظهورامام زمان؛ ذی القرنین